Aan de voet van de dijk bekeek het publiek vanuit de klapperende tent de film Dijkbouw van Bert Haanstra, die werd geprojecteerd op de dijk. Na afloop was er in de schuur snert om weer warm te worden. Die werd met een grote pollepel in een bakje gekwakt, net zoals de kok deed die de filmcrew van Haanstra destijds erwtensoep serveerde. Het geluid dat dat maakte bracht de geluidsman van Haanstra op een idee. Het lukte hem namelijk maar niet om het geluid van het in het water vallende keileem goed op band te krijgen. Hij monteerde ten einde raad het geluid van de snert onder de filmbeelden: net echt.